ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΟ ΑΙΑΝΤΑ
(ΠΑ, VII, 149)

α΄

Ο γιος του Τελαμώνα, είναι θαμμένος εδώ στην Τροία,
σκοτωμένος απ’ το δικό του χέρι, αφού οι
θεοί δεν κατάφεραν να βρούνε άλλο τρόπο, τη δόξα
του πολέμου να δώσουνε στο γιο του Λαέρτη.

β΄

Του Τελαμώνα ο γιος εδώ, που έζησε με δόξα, μόλο
που θάνατο είχε φριχτό απ’ το δικό του χέρι.
Κι αυτό, γιατί η μοίρα θέλησε το τέλος του να φέρει,
όχι με δόξα, θάρρος και τιμή, αλλά με δόλο.

γ΄

Ξένε, ο τάφος του Αίαντα εδώ, κι αυτός στο
σκότος, έτσι μιλά:    «Άμυαλα πήγα από
χέρι δικό μου κι απ’ τα λόγια του Οδυσσέα, που ξέρει
να ξελογιάζει εχθρών,    όσο και φίλων μυαλά».