ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΙΣΤΙΑ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕ
(ΠΑ, VII, 677)

α΄

Εδώ είναι ο τάφος του μάντη Μεγιστία που όταν
οι Μήδοι πέρασαν τον Σπερχειό, τον σκότωσαν.
Κι ενώ προείδε το θάνατο του, παρέμεινε μαζί με
τους συντρόφους του, του χρέους ρήμασι πειθόμενος.

β΄

Του Μεγιστία ο τάφος είναι ‘δω, που σκότωσαν οι Μήδοι
σαν πέρασαν τον Σπερχειό. Κι ενώ το γνώριζε ήδη,
στη θέση του έμεινε, και βλέποντας την ώρα του να φτάνει
κατάφερε το θάνατο νικώντας να πεθάνει.

γ΄

Του Μεγιστία ο τάφος εδώ, που από κρύα Μήδων
δόρατα έχει χαθεί.    Ένδοξος τάφος αυτός,
μάντη που γνώριζε τέλος πως θα ‘χει φριχτό, μα στη μάχη
μπήκε χωρίς οπλισμό:    κράνος, ασπίδα, σπαθί.

επιστροφή