Το ποίημα του μήνα |
Εάν επιθυμείτε να λαμβάνετε e-mail με τις νέες καταχωρήσεις, πατήστε εδώ |
Δεκέμβριος 2015 |
Eίμαι ο μαύρος αδελφός. Όταν έχουμε επισκέψεις με στέλνουν να φάω στην κουζίνα, μα εγώ γελώ, τρώω γερά και δυναμώνω. Αύριο θα καθίσω και εγώ στο τραπέζι όταν θα έχουμε επισκέψεις. Κανείς δεν θα τολμήσει να μου πει "πάνε να φας στην κουζίνα". Άλλωστε θα δούνε πόσο όμορφος είμαι και θα ντραπούν. Λανγκστον Χιούζ, "Ο Μαύρος Αδελφός", μτφ. Ντίνος Χριστιανόπουλος |
Νοέμβριος 2015 |
Ένας ταξιδιώτης που
διέσχιζε τα βουνά συνάντησε έναν ηλικιωμένο άνδρα που πάλευε να φυτέψει μια
μικρή αμυγδαλιά. Γνωρίζοντας πως οι αμυγδαλιές θέλουν πολλά χρόνια για να
μεγαλώσουν, είπε στον άνδρα: "Μου φαίνεται παράξενο που ένας άνδρας στην
ηλικία σου φυτεύει ένα δέντρο που αργεί τόσο πολύ να μεγαλώσει!" Και ο γέροντας απάντησε: "Μου αρέσει να ζω τη ζωή μου σύμφωνα με δυο αρχές. Η μία είναι ότι θα ζήσω για πάντα. Η άλλη, ότι αυτή είναι η τελευταία μου μέρα". "Δύο Αρχές Ζωής", 100+1 Σοφές Ιστορίες Ανατολής, εκδ. Αρχέτυπον |
Οκτώβριος 2015 |
Υπoχώρει και νίκα· Λύγιζε και μένε ίσιος· Άδειαζε και μένε γεμάτος· Εξουθενώσου και ξανάνιωσε· Έχε λίγα και κέρδιζε· Έχε πολλά και θα βρεθείς σε σύγχυση. Γι αυτό οι συνετοί αγκαλιάζουν το ένα Δίνοντας το παράδειγμα σε όλους. Δίχως να προβάλλονται, Συνεχίζουν να λάμπουν. Δίχως να δικαιολογούνται, Ξεχωρίζουν. Δίχως να καμαρώνουν, Δέχονται την αναγνώριση. Δίχως να καυχώνται, Στέκουν πάντα ακλόνητοι. Δε φιλονικούν, Κανείς δεν τα βάζει μαζί τους. Γι αυτό και οι αρχαίοι λέγαν: "Υποχώρει και νίκα". Πρόκειται μήπως για ρητό κενό; Ναι 'σαι πραγματικά ολάκερος, Κι όλα θα 'ρθούν σε σένα. Λάο Τσε, Τάο Τε Κινγκ, 22, μτφ. Πέτρος Κουρόπουλος. |
Σεπτέμβριος 2015 |
Δουλειά του ποιητή δεν είναι να βρει νέες συγκινήσεις, αλλά να χρησιμοποιήσει τις κοινές και, αφού τις επεξεργαστεί και τις κάμει ποίηση, να εκφράσει συναισθήματα που δεν υπάρχουν καθόλου στις πραγματικές συγκινήσεις. T. S. Eliot, Η παράδοση και το ατομικό τάλαντο, μτφ. Στ. Μπεκατώρος. |
Αύγουστος 2015 |
Ο καιρός, εδώ, δεν μετράει, ένας χρόνος δε λογαριάζεται, δέκα χρόνια είναι ένα τίποτα. Καλλιτέχνης θα πει: να μη μετράς, να μη λογαριάζεις, να ψηλώνεις όπως το δέντρο, που δε βιάζει το χυμό του, που αδείλιαστο αψηφάει τις ανοιξιάτικες μπόρες, χωρίς να φοβάται μη δεν έρθει το καλοκαίρι. Raine Maria Rilke, Γράμματα σ' ένα νέο ποιητή, μτφ. Μ. Πλωρίτη. |
Ιούλιος 2015 |
Τούτος ο λαός, αφέντη μου, δεν ξέρει πολλά λόγια, Γ. Ρίτσος, Ο Λαός. |
Ιούνιος 2015 |
Ο ύπνος της καρδιάς μου λύνει τον κόμπο της ημέρας, Το παρελθόν, το μέλλον Jules Supervielle, Λιβάδι, μτφ. Ε. Γραμματικοπούλου |
Μάιος 2015 |
Το Αύριο στέκει ασάλευτο, εμείς κινούμαστε αδιάκοπα στο απέραντο διάστημα. R. M. Rilke,Γράμματα σ' ένα νέο ποιητή, μτφ. Μ. Πλωρίτη. |
Απρίλιος 2015 |
Κάθε άνθρωπος, κάθε λαός σηκώνει στον ώμο του το σταυρό του· οι πιο πολλοί τον κουβαλούν ως να πεθάνουν, και κανένας δεν βρίσκεται να τους σταυρώσει. Χαρά σε όποιον σταυρωθεί, γιατί αυτός μονάχα θα χαρεί ανάσταση. Ν. Καζαντζάκης, Αναφορά στον Γκρέκο. |
Μάρτιος 2015 |
Βουβαμάρα! Η οικουμένη κοιμάται Β. Μαγιακόφσκι, Σύννεφο με παντελόνια, μτφ. Μήτσος Αλεξανδρόπουλος. |
Φεβρουάριος 2015 |
Δυσαρεστήθηκεν ο Σελευκίδης Κ.Π.Καβάφης, Η δυσαρέσκεια του Σελευκίδου. |
Ιανουάριος 2015 |
Λυπάμαι περισσότερο αυτούς που ονειρεύονται το προφανές, το νόμιμο και το κοντινό απ' ότι αυτούς που ονειροπολούν το μακρινό και το περίεργο. Αυτοί που ονειρεύονται μεγαλοπρεπώς, ή είναι τρελοί ή πιστεύουν σ' αυτό που ονειρεύονται και είναι ευτυχείς, ή είναι απλοί ονειροπόλοι, για τους οποίους η ονειροπόληση είναι μια μουσική της ψυχήςπου τους νανουρίζει χωρίς να τους λέει τίποτα. Αλλά αυτός που ονειρεύεται το δυνατό έχει την πραγματική δυνατότητα της αληθινής διάψευσης. Μπερνάρντο Σοάρες (Φ. Πεσσόα), Το βιβλίο της ανησυχίας,μτφ. Μ. Παπαδήμα. |