Όλα ορμούν προς εσένα, σ' επιθυμούν με πόθο, για να φτάσουν στο Θεό.
Angelus Silecius, μτφ. Αχ. Βαγενάς
O
πατέρας μου έλεγε πάντα:
«νωρίς στο κρεβάτι
και νωρίς στο πόδι,
ο άντρας γίνεται υγιής,
πλούσιος και σοφός».
τα φώτα στο σπίτι μας
έσβηναν στις οχτώ
σηκωνόμασταν χαράματα
απʼ τη μυρωδιά
του καφέ, του τηγανιτού μπέικον
και των χτυπητών αυγών.
Σʼ όλη του τη ζωή,
ο πατέρας μου έμεινε πιστός
στο πρόγραμμα αυτό.
Πέθανε νέος,
απένταρος,
κι όχι ιδιαίτερα
σοφός, νομίζω.
Μετά απʼ αυτή τη διαπίστωση,
απέρριψα τις συμβουλές του
κι έτσι αργά έπεφτα στο κρεβάτι
κι αργά ξυπνούσα: το μεσημέρι.
Δεν ισχυρίζομαι ότι κατέκτησα
τον κόσμο αλλʼ απέφυγα τουλάχιστον
τα πρωινά μποτιλιαρίσματα,
γλίτωσα από κάμποσες παγίδες
γνώρισα παράξενους,
υπέροχους ανθρώπους.
Ένας απʼ τους οποίους
ήταν ο εαυτός μου
– κάποιος που ο πατέρας μου
δεν γνώρισε ποτέ.
Ch. Buckowski, Πετώντας το ξυπνητήρι, μτφ. Σ. Τριανταφύλλου.
Τι περιμένεις από λυρική ποιήτρια.
Κοιτάζουμε τον κόσμο μια φορά, στα παιδικά μας χρόνια.
Τα άλλα όλα είν' ανάμνηση.
Louise Glück, Νόστος, μτφ. Σ. Γιοβάνογλου
όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε
στήνουμε θέατρα και σκηνικά,
όμως η μοίρα μας πάντα νικά
Γ. Σεφέρης, Θεατρίνοι, Μ.Α.
Τ. Λειβαδίτης, Βιολέτες για μια εποχή,
Ar. Schopenhauer, Ο κόσμος σαν βούληση και σαν παράσταση, μτφ. Αχ. Βαγενά
Ar. Schopenhauer, Ο κόσμος σαν βούληση και σαν παράσταση, μτφ. Αχ. Βαγενά
"αστροπελέκι μου καλό, για ξαναφέξε πάλι!".
Τρία αστροπελέκια επέσανε, ένα ξοπίσω στ' άλλο,
πολύ κοντά στην κορασιά, με βρόντημα μεγάλο
τα πέλαγα στην στραπή κι ο ουρανός αντήχαν,
οι ακρογιαλιές και τα βουνά μ' όσες φωνές κι άν είχαν.
Δ. Σολωμός, Κρητικός, XVII
Σήμερα, έπεσε η Ατομική...
Σήμερα, στα λιμάνια,
οι σωματέμποροι κι οι πορτοφολάδες
μπορούν να περηφανεύονται
που δεν έγιναν εφευρέτες...
Σήμερα, θα μπορούσε να λέει στην προσευχή της,
μια πόρνη:
"Θεέ μου, σ' ευχαριστώ,
που δεν γέννησα...".
Φώτης Αγγουλές, Ναγκασάκι
Αν με επιθυμήσεις, ψάξε με κάτω από τις σόλες των παπουτσιών σου...
Κι αν με την πρώτη δεν με βρεις, μη χάνεις το κουράγιο σου,
Άμα δεν είμαι σε ένα μέρος, ψάξε σε κάποιο άλλο,
Κάπου έχω σταθεί και σε περιμένω.
Walt Whitman, Πάνω στο πορθμείο του Μπρούκλιν, μτφ. Ε. Ηλιοπούλου, Κ. Ηλιοπούλου
το κοιτούσε και μονολογούσε κρυφά:
"Πως μπόρεσα να δημιουργήσω τέτοια παρωδία
και δεν καθόμουν άπραγος, φερόμενος σοφά;
Γιατί στ' άπειρα σύμβολα να φτιάξω ένα ακόμα;
Γιατί σ' αυτό το μάταιο κουβάρι των νοημάτων
που αιώνια ξετυλίγεται, ακόμα μια φορά
προσθέτω κι άλλον γύρο, άλλη μια συμφορά;
Την ώρα που η ψυχή του αναχωρούσε,
είχε το βλέμμα του στο Γκόλεμ του στραμμένο.
Τάχα ο Θεός τι να ΄νιωσε καθώς κοιτούσε,
στην Πράγα τον ραβίνο του κατ' εικόνα πλασμένο;
Χ. Λ. Μπόρχες, Το Γκόλεμ, μτφ. Δημήτρης Καλοκύρης
κάθε χειρονομία μου με σταυρώνει.
Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν.
Σ' αυτην την εποχή υπαρκτής ποίησης
ποιητής μιας ποίησης που δε μπορεί να υπάρξει
μόνο για τους νεκρούς μιλώ και γι αυτούς γράφω.
Μόνο αυτοί μπορούν να με διαβάσουν.
Βύρων Λεοντάρης, Έως, 2003
