Ημερολόγιο
και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφώρι
Αύγουστος, ήτανε δεν ήτανε θαρρώ,
τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι.
Ν. Καββαδίας, Federico Garcia Lorca, Πούσι
ομοιοκατάληκτα τετράστιχα από ουρανό και θάλασσα.
Μια παπαρούνα μόνη είναι ένα ρολογάκι
στο χέρι του καλοκαιριού,να δείχνει
δώδεκα η ώρα μεσημέρι. Κ'έτσι νιώθεις
τα μαλλιά σου πιασμένα μες στα δάχτυλα του ήλιου
να σε κρατάνε ελεύθερο μέσα στο φως και στον αέρα.
Γ. Ρίτσος, Καλοκαίρι, Παρενθέσεις Β.
G. Cardano, από Η κρυφή ιστορία της ανθρωπότητας, σελ. 89, μτφ. Χ. Ζήση
Τζ. Μπ. Σω, Guide to Socialism, μτφ. Α. Κυριακίδης (από Χ. Λ. Μπόρχες, Δοκίμια Ι)
Χ. Λ. Μπόρχες, Δοκίμια Ι, σ. 462, μτφ. Α. Κυριακίδης
Ωστόσο σκέφτομαι
Πόσο θα νιώθει έρημος
Εκείνος ο
Θεός
Που για αιώνες καρφωμένος κρέμεται
Φιλεύσπλαχνος
Πολυέλεος
– Μ’ όλ’ αναμμένα τα κεριά του και τ’ αστέρια του –
Απ’ τον ανάερο τρούλο
Τ’ ουρανού.
Αντώνης Φωστιέρης, Ο Πολυέλαιος, 1987
Μπλέιζ Πασκάλ, Σκέψεις, (1669)
«Κατά βάθος είμαι ζήτημα φωτός».
Και τώρα ακόμη σαν ακουμπάς
στις φαρδιές ωμοπλάτες του ύπνου
ακόμη κι όταν σε ποντίζουν
στο ναρκωμένο στήθος του πελάγου
ψάχνεις γωνιές όπου το μαύρο
έχει τριφτεί και δεν αντέχει
αναζητάς ψηλαφητά τη λόγχη
την ορισμένη να τρυπήσει την καρδιά σου
για να την ανοίξει στο φως.
Γ. Σεφέρης,
Πάνω σε μια χειμωνιάτικη ακτίνα /Δ΄
